Mijn eigen activisme: hoe ik me inzet voor de dieren

In mijn artikel In actie komen voor dieren? Dat doe je zo! geef ik 40 suggesties hoe ook jij een stem kunt zijn voor de dieren. Ik hoop je daarmee handvatten te geven om ook lekker actief te zijn. In dit blog deel ik mijn eigen ervaringen met activisme. Welke acties ik het meeste en het liefste doe, waar ik energie van krijg. Dit alles doe ik nu zo’n twee jaar en ik zou niet meer zonder kunnen. Het is echt mijn levensmissie!

1. Outreach

Dit is mijn favoriete manier van actievoeren. Outreach wil zeggen dat je met mensen in gesprek gaat om hen te laten nadenken over hun (voedsel)keuzes met betrekking tot dieren. Hierbij kun je diegene aanspreken op zijn of haar reeds aanwezige waarden zoals compassie. We zijn immers als maatschappij al tegen onnodig dierenleed, alleen is dat allesbehalve consequent in ons dagelijks leven terug te zien.

Ik doe dit outreachen vooral via een Save Square: een voorlichtingsactie op straat waarbij we videobeelden uit de vee-industrie vertonen, in een strakke formatie die de aandacht van het publiek trekt. Zo ontstaan gesprekken over dieren en het gebruik ervan en moedigen we consumenten aan om met hun hart te kiezen. Mooie gesprekken, verdrietige gesprekken, moeizame gesprekken en soms hilarische gesprekken: ze komen allemaal voorbij. Elk gesprek plant een zaadje – al gebeurt het ook wel eens dat mensen ter plekke aangeven veganist te worden – en hun open houding stemt me positief en creëert hoop. Tot slot geven we geïnteresseerden een kaartje mee met tips voor documentaires, handige sites en natuurlijk de VeganChallenge.

Na afloop gaan we vaak met de deelnemers die willen nog wat eten, dus het is ook nog eens een sociaal event. Zo kreeg ik uit het niets een hele groep gelijkgestemden om me heen, terwijl ik vóór activisme geen enkele vegan in mijn omgeving had. Het liefst zou ik dit elke dag doen!

Solo activisme

Het in gesprek gaan doe ik overigens ook op andere plekken: in de supermarkt, in de trein, met  politieagenten of overige handhavers tijdens andere acties, eigenlijk met iedereen die ik tegenkom 😉

Ook ben ik sinds kort actief met solo-acties. Door corona zijn groepsacties even stil komen te liggen en dus ga ik alleen de straat op. Super spannend, maar erg fijn om te doen! Met Halloween stond ik geblinddoekt bij een fastfoodketen voor de deur met de tekst ‘Durf jij te kijken?’. Daaronder ‘realhorrormovie.com’, een domeinnaam die ik speciaal hiervoor heb vastgelegd en die doorverwijst naar Dominion. Ik had veel bekijks en diverse mensen maakten een foto of zochten het ter plekke op.

Twee andere keren stond ik met een bord met een prikkelende tekst zoals:

Wat past het best bij “Ik ben tegen onnodig dierenleed”?
A. Ik eet vlees/zuivel/ei
B. Ik eet plantaardig

Dat zet mensen aan het denken en sommigen knoopten een gesprek met me aan. Een perfect moment voor mijn outreach-tactieken! Ook heb ik eigen kaartjes laten drukken (dus zonder naam van een organisatie) om na afloop van zo’n gesprek mee te geven. Binnenkort ga ik ook een keer met videobeelden staan, dat wordt weer een heel andere beleving zo in m’n eentje!

Voorbereiding

Maar voor het zover was dat ik dit alleen durfde had ik eerst twee keer een tweepersoonsactie: met een mede-activist is het toch al een stuk minder eng dan direct in je uppie ergens te gaan staan (maar nog steeds spannend!). Zo stonden we op Dierendag bij diezelfde beruchte gele M met de tekst: “Vandaag worden er in NL 500 duizend dieren gegeten #dierendag”. Opvallend veel mensen keken schuldbewust terwijl ze in de rij stonden voor hun hamburger of kipnuggets en onze boodschap niet konden ontwijken. Ook deze dag hadden we een paar mooie gesprekken én inspireerden we mensen die ook wel eens met dit soort acties mee zouden willen doen. Da’s dubbel succes!

2. Schrijven

Een beetje een open deur, maar daarom niet minder belangrijk: voor het platform waarop je dit nu leest schrijf ik met grote regelmaat een artikel. Ook hierin vind ik veel voldoening, omdat ik mijn kennis kan inzetten voor meer bewustwording en zo kan bijdragen aan de transitie naar een plantaardige wereld. Naast deze artikelen publiceer ik ook met enige (on)regelmaat een blog op mijn eigen website. Ik hou van knutselen met taal, dus als het dan ook nog eens mijn missie ondersteunt ben ik helemaal in mijn element 🙂

3. Protestacties

Vreedzame protestacties zijn er in vele geuren en kleuren. Van stille tochten tot lawaaiprotesten en alles ertussen in. Het voelt goed bij zo’n actie aanwezig te zijn, om een bedrijf, instantie of de overheid wakker te schudden en te laten weten dat ik het als burger/consument ergens niet mee eens ben.

(Zelfgemaakte) borden en spandoeken zetten zo’n actie extra kracht bij en soms worden er leuzen geroepen of zelfs gezongen. Een andere keer is het juist een stille (herdenkings)tocht met kaarsjes en spreken de spandoeken en borden boekdelen voor het publiek. Dat schept ook een heel bijzondere sfeer.

Organisaties die – buiten corona om – regelmatig dit soort acties houden zijn o.a.:

• Animal Rights
• Bite Back
• Animal Save Movement
• Earthlings
• Bont voor Dieren
• Even Geen Vlees
• Animal Rebellion
• Sluit VION!
• Een DIER Een VRIEND

4. Vigils

Een intense vorm van actievoeren is de zogeheten Save of ‘vigil’ (wake) van Animal Save Movement bij een slachthuis. Intens omdat je dichtbij de dieren komt – de slachtoffers waar je het allemaal voor doet – in hun laatste momenten. Hier sta je buiten het slachthuis op de plek waar de dieren in de veewagens aangevoerd worden. Sommige slachthuizen werken mee en zorgen dat de wagens een paar minuten stilstaan, zodat we de dieren kunnen zien, aaien en/of fotograferen. Door deze beelden te verspreiden via social media krijgen de dieren letterlijk een gezicht.

Mijn eerste vigil was in Apeldoorn bij een kalverslachthuis, maar daar was geen samenwerking mee dus hier konden we de dieren niet echt zien in het voorbijgaan. Dat werkte voor mij wel drempelverlagend, want ik vond het erg spannend om mee te doen. Zo stond ik niet gelijk oog in oog met de dieren, wat best wel confronterend en emotioneel kan zijn. We stonden daar met protestborden langs de drukke straat, om aandacht te vragen voor het lot van de kalfjes uit de zuivelindustrie.

Tijdens latere vigils op andere locaties kwam ik uiteindelijk wel in contact met de dieren (tot nu toe varkens en schapen), waarbij ik inderdaad wel eens geëmotioneerd raakte. Dat zijn pittige momenten, maar de dieren verdienen het om hun verhaal verteld te krijgen.

 

5. Marsen

Met honderden of zelfs duizenden mensen samen voor hetzelfde doel lopen, vergezeld van leuzen en gezang, terwijl je een bord met een opvallende tekst vasthoudt en een t-shirt met een duidelijke boodschap draagt, dat is echt kicken!

Nu in coronatijd zijn de marsen helaas allemaal geannuleerd, maar ik hoop dat ze volgend jaar weer doorgang kunnen vinden. The Official Animal Rights March en de Mars voor de Sluiting van Slachthuizen zijn bekende jaarlijkse tochten door Amsterdam. Hoe machtig wanneer de politie hele kruispunten afzet, het verkeer compleet stil ligt en er honderden mensen langs de kant staan te kijken, foto’s maken of een duimpje omhoog steken!

Ik kan er al mijn energie (en opgekropte frustraties haha) in kwijt en het samenzijn met zoveel gelijkgestemden versterkt enorm het saamhorigheidsgevoel. Vaak is er ook een podium met speeches en dankzij de grote opkomst krijgen dit soort acties veel media-aandacht, wat de movement en dus de dieren weer ten goede komt.

6. Social media activisme

Naast al deze acties in real life ben ik vrijwel dagelijks online actief. Facebook is mijn favoriete social media kanaal en daar vind je me regelmatig terug in verhitte discussies met fervente vleeseters, veehouders of andere partijen. Ik probeer altijd netjes en beleefd te blijven en sla hen daarbij graag met cijfers, feiten en bronnen om de oren 😉 Of ik gooi er een toepasselijke meme tegenaan wanneer men echt onzin uitkraamt.

Er is nog zoveel onwetendheid. Ik raad regelmatig docu’s en vegan challenges aan of doe uit de doeken hoe de slacht eruit ziet. Ik hoop daarmee zowel de direct betrokkenen te bereiken als ook de passieve meelezer. Niet geschoten is altijd mis denk ik maar zo.

7. Stoepkrijten

Met stoepkrijten kun je heerlijk je creatieve kant uitleven! Je kunt een boodschap schrijven of hele kunstwerken maken. Leuk om alleen te doen, nog leuker om met een groep te doen. Dan ontstaan er echt geweldige creaties!

Ik heb nu drie jaar op rij meegedaan aan de World Vegan Chalk Night, dat jaarlijks op een vrijdag in september wordt gehouden. Overal ter wereld worden er dan krijtacties georganiseerd. Iedereen kan dit organiseren en iedereen kan eraan meedoen (via Facebook kun je makkelijk lokale initiatieven spotten).

Dit chalktivism is gezellig, ontspannend en ook nog eens functioneel. Bovendien is het een leuke manier om nieuwe mensen te ontmoeten. En natuurlijk neem ik steevast een setje outreach-kaartjes mee voor wanneer voorbijgangers vragen wat we precies aan het maken zijn. Wat ik al zei, ik zal geen kans onbenut laten 😉